Przeciwwskazania do stosowania miodu

Są osoby, które nie mogą spożywać miodu ze względu na szczególną nadwrażliwość na niego (osobliwość). Od miodu dostają pokrzywkę, swędzenie, katar, bóle głowy, zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Miód jest przeciwwskazany dla takich osób.

Bardzo ostrożnie i z umiarem, po konsultacji z lekarzem, możesz użyć miodu na cukrzycę.
Istnieje błędne przekonanie, że miodu nie należy brać na skrofuły. Z obserwacji wynika, że ​​wręcz przeciwnie, włączenie miodu do diety dzieci ze skrofułami przyczynia się do ich szybszego powrotu do zdrowia. Miód należy podawać nie tylko dzieciom, które są na niego nadwrażliwe.
To samo należy powiedzieć o dzieciach ze skazą wysiękową. Miód nie jest dla nich przeciwwskazany, jeśli nie ma specyfiki. Aby określić nadwrażliwość na miód, należy najpierw podać dziecku niewielką jego ilość (pół łyżeczki). Jeśli nie ma wzrostu skazy, wysypki dodatkowych wysypek lub innych przejawów idiosynkrazji, możesz podać łyżeczkę miodu dziennie. Miód przyczyni się tylko do powrotu do zdrowia.
Miód najlepiej podawać dzieciom wraz z innymi pokarmami, takimi jak owsianka, owoce czy herbata. W tej formie miód jest lepiej wchłaniany. Dzieciom nie powinno się podawać zbyt dużo miodu, w przeciwnym razie może później rozwinąć do niego niechęć. Dziecku wystarczy jedna lub dwie łyżeczki miodu dziennie.
Dzienna dawka miodu jako środka spożywczego i dietetycznego dla osoby dorosłej wynosi 60-100 g, podzielona na kilka dawek. Aby miód lepiej się wchłaniał, należy go przyjmować 1,5-2 godziny przed posiłkiem lub 3 godziny po posiłku. Najbardziej przydatne jest użycie miodu z ciepłą przegotowaną wodą, herbatą lub mlekiem.